Διάγνωση
Στη διάγνωση του σαρκώματος έχουν ιδιαίτερη θέση η MRI (Μαγνητική Τομογραφία) και η βιοψία, η οποία συνήθως γίνεται μέσω βελόνας υπό την καθοδήγηση αξονικού τομογράφου. Είναι εύκολη διαδικασία, διότι οι όγκοι στο θωρακικό τοίχωμα είναι ευκολοπροσεγγίσιμοι. Τα περισσότερα σαρκώματα διαγιγνώσκονται τυχαία σε μια απλή ακτινογραφία ή μια τομογραφία.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπισή τους είναι πολυμορφική και περιλαμβάνει χειρουργική αφαίρεση επί υγιών ορίων, η οποία όταν πραγματοποιηθεί, τότε ο ασθενής έχει πενταετή επιβίωση 70-80%. Η αφαίρεση επί υγιών ορίων είναι ένα εκτεταμένο χειρουργείο κατά το οποίο αφαιρείται ο όγκος και επίσης υγιείς ιστοί πέριξ του όγκου σε απόσταση μεγαλύτερη των 2εκ. από τα ψηλαφητά όρια του όγκου. Τα σαρκώματα άλλοτε είναι οριοθετημένα (σαν σε κάψα) και άλλοτε είναι διάχυτα, οπότε η ευρεία και ασφαλής αφαίρεση είναι ιδιαιτέρως δύσκολη. Ωστόσο, έχει θέση και η χημειοθεραπεία (σε όσα είναι χημειοευαίσθητα, διότι δεν είναι όλα) καθώς και η ακτινοθεραπεία. Είναι θέμα στρατηγικής τι θα προηγηθεί και τι θα ακολουθήσει. Πάντως, η σωτηρία από ένα σάρκωμα είναι η ολική αφαίρεση επί υγιών ορίων. Τα υγιή όρια τονίζονται διότι τα σαρκώματα συχνά υποτροπιάζουν και αυτό αποτελεί μείζον πρόβλημα. Έτσι όταν τα σαρκώματα δεν είναι οριοθετημένα σε διαστάσεις, αλλά κάπως διάχυτα, τότε η ευρεία εκτομή είναι κορυφαία χειρουργική πράξη, ώστε να μην μείνει πίσω ούτε ένα παθολογικό κύτταρο και πάντα ακολουθεί συμπληρωματική θεραπεία, κυρίως ακτινοβολία. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις προηγείται η ακτινοβολία και έπεται η χειρουργική εξαίρεση. Αυτό έχει σχέση με την εντόπιση, τη διήθηση οργάνων κ.λπ.
Περιγραφή περιστατικών
Τα 3 περιστατικά που περιγράφονται είναι χαρακτηριστικά και εξαιρετικά σοβαρά.
Περιστατικό (1): 42 ετών, όγκος μαλακών μορίων που είχε διαστάσεις 12x15cm και είχε ήδη καταστρέψει 3 πλευρές. Αφαιρέθηκε μαζί με 5 πλευρές ώστε να επιτευχθεί η αφαίρεση σε υγιή όρια, οπότε αφαιρείται και μια υγιής πλευρά εκατέρωθεν του όγκου. Το θωρακικό τοίχωμα αντικαταστάθηκε με συνθετικό πλέγμα και καλύφθηκε από μετάθεση μυός. Ο ασθενής εργάζεται ελεύθερος νόσου. Στην φωτογραφία υπάρχει το petscan πριν και μετά το χειρουργείο και αναδεικνύεται η ανασύνθεση του θωρακικού τοιχώματος μετά το χειρουργείο με το πλέγμα.
Περιστατικό (2): 38 ετών, συνοβιακό σάρκωμα (8x5cm) στον άνω λοβό του δεξιού πνεύμονος. Έγινε άνω λοβεκτομή. Η ασθενής ήδη εργάζεται ελευθέρας νόσου. Ο όγκος είναι εντός κάψας, αφαιρέθηκε ολοκληρωτικά και το ογκολογικό συμβούλιο δεν αποφάσισε συμπληρωματική αγωγή με χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία (φωτό αξονικής τομογραφίας).
Περιστατικό (3): 72 ετών, πλειόμορφο σάρκωμα μεσοθωρακίου (10x8cm). Αφαιρέθηκε μαζί με το περικάρδιο. Ο ασθενής ανακουφίστηκε από απίστευτη δύσπνοια και πόνο και θα ακολουθήσει ακτινοθεραπεία με σύγχρονη ευαισθητοποιό χημειοθεραπεία. Εδώ η δυσκολία ήταν το διάχυτο σάρκωμα και η ανάγκη ευρείας εκτομής ανάμεσα σε καρδιά, αορτή και στέρνο.
Η σωτηρία των ασθενών που διαγιγνώσκονται με σάρκωμα στον θώρακα απαιτεί γνώση, διάθεση συνεργασίας με άλλη ειδικότητα και κυρίως χειρουργική τόλμη από τον θωρακοχειρουργό.
