Χαρακτηριστικό του λεμφοιδήματος σε σχέση με τα άλλα οιδήματα είναι η παραμονή εντυπώματος μετά από χρόνια πίεση. Άλλο χαρακτηριστικό του είναι ότι μετά την νυχτερινή κατάκλιση το πρωί το λεμφοίδημα δεν έχει υποχωρήσει όπως τα άλλα οιδήματα ή τουλάχιστον δεν έχει υποχωρήσει αισθητά. Η αιτιολογία του λεμφοιδήματος για μεν τα άνω άκρα είναι συνήθως χειρουργικές επεμβάσεις του μαστού με λεμφαδενικούς καθαρισμούς ή χρόνιες φλεγμονές των λεμφαδένων της μασχαλιαίας χώρας ή τραυματισμοί από ζώα και κυρίως από γάτες με σύγχρονη φλεγμονή. Σπανιότερη αιτιολογία για το άνω άκρο είναι οι όγκοι του πνεύμονος. Η αιτιολογία του λεμφοιδήματος των κάτω άκρων είναι επαναλαμβανόμενες ορθοπεδικές επεμβάσεις, επεμβάσεις στη μηροβουβωνική περιοχή, λεμφαδενικοί καθαρισμοί για διάφορους λόγους, χρόνιες και υποτροπιάζουσες φλεγμονές των λεμφαδένων, χρόνια λεμφαγείιτης, θρομβοφλεβίτις, άτονο έλκος υποτροπιάζον και γενικότερα επαναλαμβανόμενες φλεγμονές. Η θεραπεία του λεμφοιδήματος είναι τις περισσότερες φορές συντηρητική με διάφορους συνδυασμούς φαρμάκων με διερεύνηση κατά πόσον συνυπάρχει φλεβική ή αρτηριακή ανεπάρκεια, σπανιότερα σε περίπτωση επιπλοκών επιλέγονται δύσκολες, λεπτές και με ελεγχόμενα αποτελέσματα χειρουργικές επεμβάσεις.
Λεμφοίδημα άκρου
Το λεμφοίδημα γενικώς είναι ένα εξεσημασμένο οίδημα (πρήξιμο) το οποίο δημιουργείται από την κακή αποχέτευση της λέμφου από το σκέλος το άνω ή το κάτω άκρο προς την κεντρική κυκλοφορία.
